Aslında kitabı bitireli çok oldu ancak ben yorum yapmaya daha yeni fırsat bulabildim. Öncelikle kitaptan ziyade yazarın tarzı denişikti yani ilk 60 mış sayfasında gerçekten ama gerçekten heyecanlıydı..birazdan anlatıcam zaten nedenini ama daha sonraki 340 sayfasında heyecandan ziyade akıcılık ön plandaydı gerçekten çok akıcıydı elimden bırakamadım bir türlü ama heyecanlı değildi yaa işte böyle garipti..
Kitabın ilk 60 sayfasına heyecanlı dedim çünküüüüüü (Büyük spoiler geliyor..) birincisi Dana eşcinsel çıktı yani açıkçası gerçekten hiç böyle bir şey beklemiyordum zaten ben kitabı konusundan yola çıkarak daha aile komedisi tarzında bir şey bekliyordum ama ancak bu kadar kötü tahmin yapabilirmişim..Her neyse diğer şokun yanında bu hiçbir şey değil zaten ya Ruth resmen abisinden hoşlandı resmen birbirlerini delicesine sevdile ve resmen Ruth hiçbir şey bilmeden abisinden hamile kaldı. Zaten bu olanlardan sonra ben vay anasını be ne kitapmış dedim yani gerçekten de öyleydi..
Kitapta yer alan bu ve bunlar gibi daha birçok dehşet-ül vahşet olaylara rağmen sonu beklediğimden daha sadeydi. Bir kere her iki kızda gerçek annelerini öldükten sonra öğrendi. Bir kere ben özellikle Ruth gerçek annesinin Val olduğun o ölmeden önce öğrenmesini isterdim Neler yapacağını çok merak ediyordum..
Bunların yanı sıra kitapta özellikle Ray Dickerson karakteri hoşuma gitti böle mızıkası falan olsun dünyayı sallamaz tavırları falan olsun çok sempatikti yaşlanana kadar..
Bu çilekleri de arada paylaşayım..Çok güzeller ama..
Ayrıca Vikikitap' a baktığımda kitap hakkında bayağı kötü değerlendirmeler gördüm çok şaşırdım kesinlikle o kadar kötü değildi ve kitap New York Times Bestseller...Sonuç olarak kitap hakkında söyleyebileceğim çok fazla bir şey yok zaten puanım;
Ve artık neyi okumaya başladım uzun zamandır çıkmasını iple çektiğim Oniksi aaaaa harika ya!! Yalnız kitabın arka kapak yazısını hiç ama hiç okumadım hepimizin bildiği üzere Obsidyen'in arka kapağında büyük bir spoiler vardı bu sefer yemem o spoileri arkadaş..
Ben bunu geçen sene okumuştum çok sarsıcı bir kitaptı. Hele o sonlarına doğru hop oturdum hop kalktım yemin ederim. :D
YanıtlaSilhahah aynı ben ya :D
SilGülme ya ! Bi' an kendimi ; "Neler okuyo'sun Ebru sen?" derken buldum :D
YanıtlaSilBir an ben de öyle buldum rahat ol :D
SilBen de Çilek kızları dün bitirdim ve beğendim ama kızların gerçeği öğrenme şekli böyle olmamalıydı.Hikayede nedense en sevdiğim karakter Jim di.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil